بیماری منیر چیست؟
بیماری منیر نوعی اختلال در گوش داخلی است که باعث سرگیجه شدید، زنگ گوش یا وزوز گوش، کم شنوایی و احساس پر بودن یا احتقان در گوش می شود. منیر در واقع نوعی التهاب در گوش داخلی انسان است که هنوز دلیل اصلی آن مشخص نشده است. تجربیات بیماران منیر متفاوت است و علائم همه افراد یکسان نیست.
علائم بیماری منیر چیست؟
اصلی ترین علائم بیماری منیر کم شنوایی یکطرفه در فرکانسهای پایین، وزوز گوش، حملات سرگیجه و سقوط ناگهانی و احساس پر بودن گوش است. بیماری منیر معمولاً ابتدا در یک گوش مشاهده می شود. حملات سرگیجه ممکن است به صورت ناگهانی یا مدت کوتاهی پس از وزوز گوش یا کم شنوایی ظاهر شود.
برخی از افراد حملات منفرد و ناگهانی از سرگیجه را که فاصله زمانی آن ها از یکدیگر نسبتا طولانی می باشد، تجربه می کنند. برخی دیگر ممکن است طی چند روز بسیاری از حملات را در فواصل زمانی نزدیک به هم تجربه کنند. دربرخی از مبتلایان به بیماری منیر، سرگیجه آنقدر شدید رخ می دهد که این افراد تعادل خود را از دست داده و نقش بر زمین می شوند که به این رخداد در اصطلاح "حملات سقوط یا افتادن" گفته می شود. بیماری منیر می تواند در هر سنی بروز کند، اما به احتمال بیشتری در بزرگسالان بین 40 تا 60 سال اتفاق می افتد. برخی منابع سن ابتلا به بیماری منییر را 20 تا 60 سالگی می دانند.
.webp)
دلایل بیماری منیر
علائم بیماری منیر در اثر تجمع مایعات در محفظه گوش داخلی (لابیرنت) ایجاد می شوند. لابیرنت حاوی اندام های تعادل (مجاری نیم دایره ای) و شنوایی (حلزون) می باشد.
این محفظه (لابیرنت) دو بخش دارد: لابیرنت استخوانی و غشایی. بخش غشایی پر از مایعی به نام اندولنف است که در اندام های تعادل، گیرنده ها را با حرکت بدن تحریک می کند؛ سپس گیرنده ها سیگنال هایی را درباره وضعیت و حرکت بدن به مغز ارسال می کنند.
در حلزون مایعات در پاسخ به ارتعاشات صوتی فشرده شده و به این ترتیب سلول های حسی تحریک و سیگنال هایی را به مغز می فرستند.
در بیماری منیر تجمع اندولنف در لابیرنت با تعادل نرمال و سیگنال های شنوایی بین گوش داخلی و مغز تداخل می کند. این ناهنجاری باعث بروز سرگیجه و سایر علائم بیماری می شود.
.webp)
نظریه‌های بسیاری در مورد این که چه اتفاقاتی منجر به بیماری منیر می شود وجود دارد، اما هیچ پاسخ قطعی برای آن در دسترس نیست.
برخی از محققان فکر می کنند که بیماری منیر نتیجه انقباض در رگ های خونی است، مشابه مواردی که باعث سردردهای میگرنی می شود. برخی دیگر تصور می کنند که این بیماری می تواند نتیجه عفونت های ویروسی، آلرژی ها یا واکنش های خود ایمنی باشد. از آنجا که به نظر می رسد بیماری منیر در خانواده ها وجود دارد، می توان گفت این اختلال می تواند نتیجه تغییرات ژنتیکی باشد که باعث اختلال در حجم یا تنظیم مایع اندولنف می شود.
تشخیص بیماری منیر
تشخیص بیماری منیر و درمان آن اغلب توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام می شود. اما هیچ آزمایش قطعی یا علامت مشخصی وجود ندارد که بتوان از آنها برای تشخیص استفاده کرد. البته با استفاده آزمایش الکتروکوکلئوگرافی (EcochG) که توسط شنوایی شناس انجام می شود، می توان بسیاری از افراد دارای این بیماری را شناسایی کرد. تشخیص بیماری بر اساس سابقه پزشکی و برخی از علايم که چند مورد از آن ها در ادامه عنوان شده است صورت می گیرد.
- رخ دادن دو یا چند مرتبه حملات سرگیجه برای حداقل هر 20 دقیقه یک بار
- وزوز گوش
- کم شنوایی موقت و یک طرفه
- احساس پر بودن در گوش
برخی از پزشکان برای تعیین میزان افت شنوایی ناشی از بیماری منیر، آزمایش شنوایی را توصیه می کنند. همچنین برای بررسی فشار گوش داخلی از آزمایش الکتروکوکلئوگرافی استفاده می شود. پزشک برای رد بیماری های دیگر ممکن است انجام MRI و یا CT را به بیمار توصیه کند.
آدرس: میدان ونک، ابتدای حقانی، نرسیده به چهارراه جهان کودک، ساختمان پزشکان 38، طبقه اول واحد 104 مرکز شنوایی حس دوم
نوبت دهی حضوری و آنلاین:
02188871085 02188871589
09354353539 09129358402
نظر یا سوال داری؟ اینجا کلیک کن و برو پایین همین صفحه سوالتو بپرس
.webp)
درمان بیماری منیر
بیماری منیر هنوز درمانی ندارد، اما پزشک ممکن است برخی از روش های درمانی زیر را برای کمک به مقابله با این بیماری توصیه کند.
داروهای درمان منیر
ناتوان کننده ترین علامت بیماری Meniere، سرگیجه است. داروهای تجویز شده مانند مكلزین، دیازپام، گلیكوپیرولات و لورازپام می تواند به تسكین سرگیجه و کوتاه شدن حملات كمك كند.
محدودیت نمک و دیورتیک ها
محدود کردن نمک در رژیم غذایی و همینطور مصرف داروهای ادرارآور به برخی از افراد کمک می کند. کاهش مقدار مایعات بدن سرگیجه را کنترل می کند. این روش درمانی ممکن است به کاهش حجم مایعات و فشار در گوش داخلی کمک کند.
درمان شناختی منیر
درمان شناختی نوعی گفتگو درمانی است که به افراد کمک می کند تا بر نحوه تفسیر و واکنش خود بر تجربیات زندگی تمرکز کنند. برخی افراد دریافتند که شناخت درمانی به آنها کمک می کند تا بهتر با ماهیت غیر منتظره بودن حملات کنار آمده و اضطراب خود را در مورد حملات آینده کاهش دهند.
تزریق به گوش میانی برای درمان بیماری منیر
تزریق آنتی بیوتیک جنتامایسین در گوش میانی، به کنترل سرگیجه کمک می کند. اما خطر کم شنوایی را بالا می برد زیرا جنتامایسین می تواند به سلول های موئی گوش داخلی که به شنیدن کمک می کند آسیب برساند. بعضی از پزشكان به جای آن كورتيكواستروئيد تزريق می كنند، كه اغلب به كاهش سرگيجه كمك می كنند و هيچ خطری برای كم شنوايی ندارند.
درمان پالس فشاری
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به تازگی وسیله ای را برای بیماری منیر تأیید کرده است که در گوش خارجی قرار گرفته و پالس های فشار هوا را به صورت متناوب به گوش میانی ارسال می کند. به نظر می رسد این پالس های فشاری در نهایت روی مایع اندولنف تاثیر گذاشته و از بروز سرگیجه جلوگیری کنند.
جراحی برای بیماری منیر
جراحی معمولا زمانی توصیه می شود که هیچ یک از درمان های دیگر نتوانند سرگیجه را تسکین دهند. برخی از عمل های جراحی برای فشرده سازی کیسه اندولنفاتیک انجام می شود. یکی دیگر از جراحی های ممکن، برش عصب دهلیزی است، هرچند که این اتفاق کمتر رخ می دهد.
روش های جایگزین
اگرچه دانشمندان استفاده از برخی از روشهای درمانی جایگزین را در معالجه بیماری منیر مورد مطالعه قرار داده اند، اما هنوز هیچ مدرکی مبنی بر اثربخشی چنین درمانی مانند طب سوزنی یا طب فشاری، تای چی یا مکمل های گیاهی مانند gingko biloba، نیاسین یا ریشه زنجبیل وجود ندارد. اگر از روش های درمانی جایگزین استفاده می کنید حتماً به پزشک خود بگویید، زیرا بعضی اوقات می توانند تأثیر داروهای معمولی را تحت تأثیر قرار دهند.
رژیم غذایی بیماری منیر
برای بیماری منیر درمان قطعی وجود ندارد ولی با درمان های جانبی و تقویتی می توان جنبه های آزار دهنده بیماری را کاهش داده و کنترل کرد. این بیماری به جریان مایعات در بدن و سیستم گردش خون بستگی زیادی دارد. لذا رژیم غذایی برای بیماری منیر باید روی موارد زیر تمرکز داشته باشد.
- کاهش میزان موادی که باعث افزایش احتباس مایعات در بدن می شود
- افزایش موارد ادرار آور و کاهش حجم مایعات بدن
- کاهش میزان موادی که جریان خون را محدود می کنند
- کاهش میزام موارد غذایی که علائم بیماری را تشدید می کند
رژیم غذایی که اهداف بالا را اجرا کند شامل موارد زیر است.
- تا حد امکان بصورت مداوم غذا بخورید و هیچ گاه بیش از چهار ساعت بین وعده هایتان فاصله نیندازید.
- از موادی مانند قهوه، چای، نوشیدنی های انرژی زا، شکلات و قرص های لاغری پرهیز کنید. کافئین با تحریک سیستم عصبی، علائم منیر را تشدید می کند.
- رژیم غذایی خود را کم نمک نگه دارید. نمک باعث افزایش احتباس مایعات و تشدید مشکل می شود.
- سس و طعم دهنده ها را کنار بگذارید، چرا که منبع سدیم هستند. به جای این مواد از آبلیمو، تکه های پرتقال و سرکه استفاده کنید.
گروه درمانی در بیماری منیر
ابتلا به منیر زندگی اجتماعی، فعالیت روزانه و کیفیت کلی زندگی فرد را دچار مشکل می کند. پس بهتر است در این باره با افرادی که مشکل مشابه دارند، مشورت کرده و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید.
با افرادی که مشکل شما را دارند گفتگو کنید. بهترین موقعیت به این منظور، جلسات گروه درمانی است. اعضای گروه می توانند اطلاعات، منابع، حمایت عاطفی و استراتژی های مقابله با مشکل را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. برای پیدا کردن گروه درمانی منیر می توانید با پزشک خود مشورت کنید.
سمعک و بیماری منیر
افراد دچار بیماری منیر معمولا اصوات بلند را بیش از حد شدید و آزار دهنده دریافت می کنند. این مشکل رکروتمنت نام دارد. به دلیل وجود کم شنوایی، اصوات ضعیف دریافت نشده و صداهای بلند به دلیل وجود این مشکل بیش از حد بلند و آزاردهنده شنیده می شود. استفاده از سمعک و تنظیم مناسب آن، اصوات ضعیف را بلند و قابل شنیدن کرده و با سرکوب اصوات بلند از آزاردهندگی آن کم می کند.
مشکل دیگر افراد مبتلا به منیر امکان گوشه نشینی و دوری از اجتماع به دلیل حملات سرگیجه است. اگر این مسئله با کم شنوایی همراه شود باعث تشدید وضعیت می شود. لذا با استفاده از سمعک می توان تا حدودی امکان حضور فعال در اجتماع را فراهم کرده و از تاثیرات منفی روانی منیر بر مبتلایان کاست.
چه چشم اندازی برای افراد مبتلا به منیر وجود دارد؟
دانشمندان تخمین می زنند که از هر 10 نفر 6 نفر یا خود به خود بهبود می یابند یا می توانند با رژیم، دارو یا وسایل کمکی، سرگیجه خود را کنترل کنند. با این حال تعداد اندکی از مبتلایان به منیر فقط با انجام عمل جراحی تسکین می یابند.